1
Ταιριάξτε το ποτήρι με το κρασί.
Τα ποτήρια/σκεύη ποτού διατίθενται σε ποικιλία σχημάτων και μεγεθών. Οι πιο έμπειροι οινόφιλοι και γνώστες κρασιού συχνά απολαμβάνουν κρασιά σε ποτήρια ή σχήματα που είναι ειδικά σχεδιασμένα για συγκεκριμένες ποικιλίες. Όταν ξεκινάτε, ο βασικός κανόνας είναι ότι χρειάζεστε μεγαλύτερα ποτήρια για τα κόκκινα και μικρότερα για τα λευκά κρασιά.
2
Μάθετε πώς αλλάζουν τα κρασιά με το πέρασμα του χρόνου.
Τα κρασιά έχουν πλήθος συστατικών που μπορούν γενικά να ταξινομηθούν σε αρωματικά ή απτικά. Τα αρωματικά σχετίζονται με όσα μυρίζετε. Τα απτικά στοιχεία περιλαμβάνουν πικράδα, αλμύρα, γλυκύτητα, ξινίλα/οξύτητα και γευστικά χαρακτηριστικά.
- Η παλαίωση θα μαλακώσει τις τανίνες, οι οποίες δίνουν πικρή γεύση σε ορισμένα κρασιά.
- Η αντιληπτή οξύτητα θα μειωθεί κατά τη διάρκεια της ζωής ενός κρασιού, καθώς υφίσταται χημικές αλλαγές, συμπεριλαμβανομένης της αποδόμησης των οξέων.
- Η ένταση της γεύσης και του αρώματος θα αυξηθεί και στη συνέχεια θα μειωθεί κατά τη διάρκεια της ζωής ενός κρασιού, περνώντας από ένα στάδιο «κουκουλιού» στη μέση της ζωής του και επανεμφανιζόμενη.
- Η περιεκτικότητα σε αλκοόλ θα παραμείνει σχεδόν ίδια. Όλοι αυτοί οι παράγοντες συμβάλλουν στο να γνωρίζουμε πότε να πιούμε/απογευτούμε (decant) ένα κρασί.
3
Θυμηθείτε μερικές κοινές γεύσεις για διαφορετικά κρασιά.
Υπάρχουν ορισμένες κοινές γεύσεις για κάθε μία από τις πιο γνωστές ποικιλίες. Ωστόσο, θυμηθείτε ότι η περιοχή καλλιέργειας, οι αποφάσεις συγκομιδής και οι επιλογές παραγωγής επηρεάζουν σημαντικά επίσης τη γεύση ενός κρασιού.
4
Μάθετε πώς παράγονται οι κοινές γεύσεις του κρασιού.
Υπάρχουν πολλές αποφάσεις που πρέπει να λάβει ένας οινοποιός κατά τον σχεδιασμό ενός κρασιού, και θα ήταν αδύνατο να τις εξηγήσουμε όλες. Μερικές από τις πιο κοινές μεθόδους και οι γεύσεις που παράγουν περιλαμβάνουν:
- Η μηλογαλακτική ζύμωση (η φυσική ή τεχνητή εισαγωγή συγκεκριμένων βακτηρίων) κάνει τα λευκά κρασιά να έχουν γεύση κρεμώδη ή βουτυράτη.
- Η παλαίωση σε δρύινα βαρέλια κάνει τα κρασιά να αποκτούν γεύσεις βανίλιας, καραμέλας ή ξηρών καρπών.
- Η ορυκτότητα και η γήινη γεύση ενός κρασιού προέρχονται από το έδαφος όπου καλλιεργήθηκαν τα σταφύλια.
- Οι «τανίνες» αναφέρονται στις στυφές, πικρές ενώσεις που βρίσκονται στις φλούδες, τα κοτσάνια και τα κουκούτσια των σταφυλιών, καθώς και στα δρύινα βαρέλια όπου παλαιώνεται το κρασί. Αν θέλετε να καταλάβετε πώς είναι η γεύση των τανινών, δαγκώστε ένα κοτσάνι σταφυλιού ή δοκιμάστε ένα σταφύλι Cabernet κατευθείαν από το αμπέλι. Στα νεαρά κόκκινα κρασιά, οι τανίνες έχουν πικρή και ξηρή γεύση, αλλά με την πάροδο του χρόνου γίνονται μεταξένιες.
5
Δοκιμάστε να συνδυάσετε κρασιά με νέα υλικά και σημειώστε πώς ενισχύουν ή μειώνουν τις γεύσεις του κρασιού.
Με τα κόκκινα κρασιά δοκιμάστε διάφορα τυριά, ποιοτική σοκολάτα και μούρα. Με τα λευκά κρασιά, δοκιμάστε μήλα, αχλάδια και εσπεριδοειδή.
- Ο συνδυασμός κρασιού με φαγητό είναι πιο περίπλοκος από το απλό «κόκκινο με μοσχάρι και λευκό με ψάρι». Απολαύστε όποιο κρασί θέλετε με όποιο φαγητό επιθυμείτε, αλλά να θυμάστε ότι ένας τέλειος συνδυασμός είναι μια εξαιρετικά απολαυστική εμπειρία.
